Ogórecznik lekarski (borago officinalis L.)
- Gatunek rośliny należący do rodziny ogórecznikowatych. Jest gatunkiem pochodzącym z krajów śródziemnomorskich. W Polsce jest często uprawiany ale występuje również w naturalnym środowisku jako forma zdziczała.
- Jest rośliną jednoroczną, owadopylną. Osiąga do 80 cm wysokości. Łodyga rozgałęziona, pokryta szorstki włoskami. Posiada jajowate liście oraz duże niebieskie zwisające kwiaty złożone z pięciu listków. Kwitnie od czerwca do lipca. Rozmnaża się wyłącznie przez nasiona.
- Ogórecznik wykorzystywany jest głownie jako roślina ozdobna i miododajna. Roślina znana od starożytności. Jego liście dodawano do wina żołnierzom idącym na wojnę. Mieszanka wina i liści miała dodawać siły i męstwa.
- Jest rośliną miododajną, której wydajność z 1 ha ocenia się na około 200 kg. Wydziela dużo nektaru przez co chętnie oblatywana sjest przez pszczoły. Jeden kwiat ogórecznika zawiera aż do 12 mg nektaru, a w nim 44-77% cukru.
- W kuchni używa się kwiaty i młode, jeszcze nie owłosione liście do zup i sałatek oraz używa się ich do przyprawiania mięsa w szczególności do baraniny. Używa się go do aromatyzowania niektórych likierów, napojów, octu oraz win.
- Ziele rośliny używa się do celów leczniczych. Działa łagodne moczopędne, przeciwzapalne, uspokajające i bakteriobójcze.
- Pozyskiwany olej z tej roślinny stosuje się do celów kosmetycznych.
Ogórecznik lekarski. Fot. S. Koń
